Dagboek van Zyban

Hoe was het vorig jaar ooit ook alweer begonnen.......
Zelf bleek ik een sterk verminderde weerstand te hebben, wat resulteerde in vergevorderde paradontitis. Eindeloze (en kostbare) behandelingen volgden, echter roken was absoluut uit den boze, wilde ik mijn tanden behouden. Ongeveer gelijktijdig werd bij mijn zoontje, die inmiddels 7 is, astma vastgesteld, dus alles wees 1 kant op.
24 januari ben ik toen gestopt, in eerste instantie met Zyban, maar dat had bij mij zulke gekke bijverschijnselen (hallucinaties, niet-slapen) dat ik daar snel mee gestopt ben.
Een hele tijd ging het goed, tot ongeveer september.....
Toen helaas de mist in....Het oude forum heeft mij destijd heel erg geholpen, helaas bleek bij terugkomst dat het helemaal anders was. Eerst dacht ik gewoon even wennen, maar het wende gewoon niet.
En nu dus weer een nieuwe poging, want bovenstaande redenen gelden natuurlijk nog steeds! Daarnaast ben ik een relatief "oude" moeder, ik zorg alleen voor mijn zoontje dus vind dat ik de plicht heb zolang mogelijk te blijven leven, voor zover ik daar zelf invloed op heb natuurlijk...

Allerlei ellende (zoals iedereen in het leven) achter de rug gehad, en nu weer met frisse moed er tegenaan!
Net aangenomen voor een nieuwe baan dus dat geeft moed in deze tijd.
Inmiddels ook weer wat andere lichamelijke klachten, ik schijn in de peri-overgangsfase te zijn.... :?
Maar daar val ik een ander forum wel mee lastig....

En oja, ik hoop dit keer niet zo veel aan te komen als de vorige keer, dus meteen maar starten met hardlopen en niet teveel naar binnen proppen.....