Login

Caps Lock On

Dagboek van Manus

H
Lid sinds 22 jan 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

Hi luitjes, ik ben Herman en 59 jaar oud.
Hier begon mijn roken in 1965
[img]https://lh3.googleusercontent.com/-wPkboSsYpcE/UopqvK8AbGI/AAAAAAAAEYM/fUHWdP_zPYg/s500/Cbsstraat29.jpg[/img]
De sigarenwinkel van mijn vader in de Amsterdamse Celebesstraat.
Roken was heel gewoon in die tijd voor een 13 jarige jongen.
Tot 30 mei 2011 was het onderdeel van mijn dagelijks ritueel.
Inmiddels ben ik een hijgend hert hierdoor en zijn alle tanden al uit mijn bek gevallen door het roken.
Ik heb nog nooit zulke mooie tanden gehad als sinds mijn laatste wissel met 55 jaar :grin:

The story
------------------
In maart 2011 ging ik voor het eerst in 20 jaar naar de dokter vanwege een buikgriep die na 5 maanden nog niet over was.
Inderdaad ik ga niet zo snel want mijn vader zei altijd wat vanzelf komt gaat vanzelf weer weg en hij had altijd gelijk.
De dokter is tegenwoordig een hele praktijk met 6 artsen en nog wel wat secundaire hulpjes, en het lijkt wel een half ziekenhuis.
Tijdens het onderzoek viel het oog van de dokter in mijn borstzakje waar zich de contouren van een pakje sigaretten aftekende.
Nu ik u toch gevangen heb sprak hij, wil ik een onderzoek doen naar u algemene gesteldheid en conditie.
Daarvoor hebben wij een verpleegkundige aangesteld die u aan wat testen gaat onderwerpen.
Ik stemde daar in toe (NB: waarom eigenlijk, wat niet weet wat niet deert.).
Maar goed je wilt uiteindelijk wel weten of je het testament moet gaan opmaken.

De afspraak met Klaartje werd gemaakt en tijdens het gesprek vroeg ze naar mijn rook, voeding en leefgewoontes.
Hmmm, tja, 25 sigaretten per dag (ik loog er 10), alleen maar junk-food en weinig slapen, doe eigenlijk geen moer en ben wat aan de zware kant (100 kg)..
Ze opperde dat mijn conditie niet al te best zal, zijn dus er werd besloten een bloedonderzoek naar Suiker en Cholestrol te doen en een longfunctie test.
Omdat ik in het grijze verleden wel 100km asbest gezaagd, 10 jaar bouwstof gehapt, en de rest van mijn leven in soldeerdampen geleefd heb, werd ook besloten tot een Thorax foto.
Ik had voor mezelf voor de test al besloten dat als ik beter als 90% zou blazen het stoppen met roken uit te stellen tot in het bejaardenhuis.
Suiker en Cholestrol kwam OK uit de test maar de longfunctie bleek nog maar 73% te zijn van wat het zou moeten zijn.
De Thorax liet geen vervelende problemen zien dus dat was al een hele geruststelling.

COPD fase 2 dus, en daar moeten we het dan maar mee doen.
De eerste opdrachten zijn stoppen met roken en werken aan mijn conditie.
Ik had de sigaretten in eerste instantie afgebouwd naar 7 stuks per dag maar er is eigenlijk maar 1 goede weg en dat is stoppen.
De 2e afspraak met Klaartje werd er echt op aangedrongen dat het roken moest stoppen.
Dat is me zelfstandig nooit langer dan een paar dagen gelukt want roken is geweldig, het geeft voldoening en ik hou er van met hart en ziel.
Er zijn jaren geweest dat ik er meer dan 45 per dag opstak.
Ik wilde helemaal niet stoppen....maar als het leven in de toekomst nog wat kwaliteit moet hebben is er geen keus.
Ik moet de vrouw die Reuma heeft straks voortduwen in de rolstoel en zij niet mij.
Er moet dus wat gebeuren en heb voor het hulpmiddel Champix gekozen om te helpen.

Champix.
De Champix waren binnen en er werd als datum 30 mei geprikt om te stoppen.
Dat was de dag dat we 12 dagen op vakantie gingen en een prima stopdatum naar mijn mening.
Je bent dan uit de omgeving waar je de dagelijkse portie wegrookt.
Begon 2 weken voor die datum met de opbouw van het middel.
Eenmaal op de volle dosis waren de bijwerkingen er wel.
Zo vertrok ik met de auto naar Leerdam (NB:30 min rijden) en deed daar 2.5 uur over.
De orientatie was compleet zoek en reageerde traag en zag dingen te laat.
Vanaf die dag de auto maar laten staan in de ochtenden.
Ook wel wat last van duizeligheid en ben te relaxed.

29 mei 2011. Vakantie.
Het moment dat ik in het vliegtuig stapte was ook het moment van stoppen.
Je bent dan al verplicht 6 uur zonder rook en de start van het niet roken was probleemloos.
Had er gelijk een goed gevoel bij en taalde niet naar de sigaretjes die ik normaal bij de uitgang van het vliegveld rookte.
Tijdens de vakantie begon de Champix zich goed te manifesteren.
Ik kreeg de meest surrealistische dromen.
Zo heb ik Bob de bouwer afgemaakt en in stukken gezaagd en in de grijze container gedaan.
Hij mocht niet in de groene.
Ernst, Bobby en de rest stonden er bij te zingen.
Ook werd ik op een nacht wakker in de bus naar het vliegveld en was in slaap gevallen.
De bus stond op een verlaten parkeerterrein en ik was naakt.
Op mijn kont stond getatood, "Ik hou van jou Sletvana" in het Russisch
Mijn orientatievermogen is slecht.
Door de Champix vroeg wakker geworden besloot ik om 05 uur en wandelingetje te gaan maken door het dorpje.
Na een paar kilometer lopen ergens verkeerd afgeslagen.
Uiteindelijk was ik zover afgedwaald dat de terugweg 8 km lopen werd.
Bij elkaar dus ongeveer 15 km gelopen.
Voor de rest vd dag was de energie wel op, maar het was een hele prestatie voor mijn doen.

19 juni 2011 Weer thuis.
Hier is het iets moeilijker.
De geijkte plek bij de computer komt de neiging om een peuk te pakken af en toe boven maar dat gaat steeds beter.
Ook de ochtenden die ik vroeg wakker ben kunnen moeilijk zijn maar ga volharden en ben overtuigd dat ik mijn laatste peuk gerookt heb.
Vandaag 3 weken rookvrij.
Wel een paar kilo er bij door vakantie en niet roken.
Nu nog van de Champix af zien te komen, want de ene verslaving gaat weg en de andere komt er bij.

21 juni 2011
Vandaag was er weer een afspraak met Klaartje.
Begint een vaste relatie te worden.
Ik mag proberen de Champix wat af te bouwen.
Het middel werkt op volle dosis wat heftig voor me.
Door de pillen ben ik zo relaxed als een lijk.
Ik zweef op het moment door het leven en doe de hele dag geen fluit.(what's different?)
Ik slaap me te pletter, kan de hele dag wel maffen.
Dat is voor mij niet normaal.
De katten voelen dat aan.
Die doen de hele dag dan maar hetzelfde.
[img]https://lh4.googleusercontent.com/-us4Ie3O_qiw/Uoptgzi6ltI/AAAAAAAAEYg/VjTKF27eqzc/s500/kat40%2520050%2520%2528Custom%2529.jpg[/img]
Dat is bij mijn vorige stoppogingen wel is anders geweest.
Toen voelden ze mijn stress en keken me af en toe raar aan.
[img]https://lh3.googleusercontent.com/-RXG-qhZz1tg/Uoptg51NOJI/AAAAAAAAEYc/LyifEP_7djg/s500/Trashcat.jpg[/img]
Het gaat nog steeds prima ondanks dat de vrouw nog rookt.
Rookplek van de vrouw.

Denk soms wel een hele dag niet aan een sigaret, ahum.
Hoef in augustus pas terug te komen bij de COPD assistente Klaartje.

Lid sinds 22 jan 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

Half jaartje alweer sinds de laatste update.
Hoe gaat het met Manus.
Hmm, tja, matig.
Het stoppen met roken triggert voor mijn gevoel dingen die anders verdoofd waren.
Zo was het lopen al een tijdje een probleem en na een doppler-test ziet het ernaar uit dat we een vernauwing hebben in het linker been.
We zitten dus bij de vaatchirurg.
De enigste vaten die ik ken zijn wijnvaten, maar dit schijnt toch anders te zijn.
Ik twijfel nog aan de uitslag, want mijn Cholestrol was atijd ruim onder de 5.
De komende testen zullen uitsluitsel geven.
Ook is Diabetes 2 nu officieel geconstateerd.
Nuchter was er een waarde van 7.5 en dat is te hoog.
Ik zat er al jaren tegenaan, dus het was geen verrassing
Heb nieuwe strips besteld om het te controleren, en gezien eerste uitslagen valt het allemaal nog wel mee.
Volgend jaar dus de koolhydraatarme leefstijl maar weer is op pakken en nu definitief.
Daar reageert mijn suiker prima op.

Ook willen ze me vol duwen met allerlei medicijnen.
Ik heb dat allemaal even on hold gezet tot de uitslagen wat duidelijker zijn.
De meeste medicijnen zijn preventieve, en wat moet ik daarmee?
De COPD zal me toch uiteindelijk om zeep brengen, levensverlengende zaken zit ik niet op te wachten.
Dat zal uiteindelijk meer lijden worden.
De griepinjectie zorgde er dit jaar voor dat ik 6 weken mijn arm niet meer kon gebruiken en is nog steeds gevoelig.
Ik reageerde daar altijd al heftig op, maar dit jaar was het helemaal erg.
Het middel is erger dan de kwaal, en het ergste is dat ik de griep toch kreeg.
Die gaan we dan ook maar niet meer doen als er geen andere toediening mogelijk is.

Eigenlijk ga ik dezelfde kant op als mijn broer die 8 jaar ouder is en al 10 jaren in hetzelfde schuitje zit als ik.
Die heeft alle medicijnen een paar jaar terug ingeleverd en zichzelf genezen verklaard.
Hij merkt geen noemenswaardig verschil.
Mijn gedachten zitten in dezelfde hoek, maar zal eerst nog wat van gedachten wisselen met de specialisten alvorens zo'n rigoreuse maatregel te nemen.
Ik gok er op dat ze het niet met me eens zijn.

Niet veel positief nieuws dus, maar we gaan vrolijk verder als de wereld vandaag niet vergaat.

Groetjes Hermanus

Lid sinds 22 jan 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

Hi luitjes,
Sorry voor mijn laksheid, maar zowel moeder als schoonvader vragen aandacht.
Moeder is volledig de weg kwijt en de thuiszorg kan het niet meer aan met haar.
Moeder gaat voor nood naar een gesloten afdeling Polderburen in Almere morgen tot er plaats is in Archipel verorgingshuis aldaar.
Ondertussen moeten we het huis gaan leegmaken.
Gelukkig ligt er niet veel.

Ik was al een tijdje niet bij mijn schoonvader geweest, maar de auto was kapot dus die heb ik hersteld.
Hij zag er slecht uit.
Ik vond dat schoonpa nogal sterk rook naar de zeik en toen ik binnenkwam schrok ik een beetje hoe verwaarloosd de boel is.
Alles ziet er vuil uit.
De oorzaak was me snel duidelijk, zijn vriendin is ook behoorlijk de weg kwijt.
De kopjes in de kast waren niet afgewassen maar zo terug gezet.
Waarschijnlijk doet ze zoiets met de was ook.
Mijn schoonvader heetft in het verleden al is Alpha-hulp geweigerd, maar er moet nu dringend iets gebeuren.
Ik heb de dokter ingeschakeld en die gaat morgen even een kijkje nemen.
Dit kan niet langer meer zo.
Hij gaat maar is meewerken dingen geregeld te krijgen.

Jammer dat Hetty het niet gered heeft.
We zagen het al vaker dat een hapering in het stoppen het moeilijker maakt.
Je moet er klaar voor zijn anders lukt het gewoon niet.
Volgende poging gaat ht wel lukken toch?

Afvallen gaat slecht, maar ik kom in ieder geval niet aan.
Daar blijven we aan werken ook al lukt het slecht.
De longarts drong er zelfs 2x op aan door opmerkingen over mijn BMI te maken.

Nu het goed weer is loop ik elke dag een kilometer of 8.
De spieren in mijn been gaan het weer beter doen.
Genezing gaat langzaam, maar ik kom er wel.
Voel me wel OK op het moment.
Beetje genieten van het mooie weer en wat klussen om het huis en tuin.

Was vandaag even bij een ex-colega in Boven-Leeuwen.
Had ik 27 jaar niet gezien.
Die heeft een ijssalon en even met de vrouw een ijsje daar gegeten.
Dan hoor ik wat er daar voor gezondheidsproblemen zitten en dan mag ik eigenlijk
niet klagen.
Dat heb ik tegenwoordig wel vaker.
Praatje met oude bekenden en dan hoor je alleen maar ellende.

Groetjes Herman

Lid sinds 21 jan 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

Herman, wat een goed nieuws! Dit zal zeker een opluchting voor je zijn.
Heb je een fijne vakantie gehad?

Lid sinds 22 jan 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

wat sneu voor je schoondochter.
Een prachtige opleiding en dan geen werk.
Lopen is trouwens niet verkeerd Manus!!
Hoe is het met de kilootjes??
Die loop je er nu misschien wel af.
Zou mooi zijn.
Hetty rookt weer maar gaat ook weer stoppen.
Het is en blijft een lastige verslaving, dat is zeker!!

groetjes

Lid sinds 22 jan 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

Dank voor de belangstelling en natuurlijk ben ik blij het allemaal een beetje stabiel is geworden.
Ik zie het leven weer wat zonniger.
Linda rookt nog steeds niet, maar er zijn bij ons nog wel momenten dat we elkaar aankijken, en dan zeggen we NU.
Dan hebben we dat moment allebei.
Je moet allert blijven, want af en toe heb ik nog steeds dat gevoel dat ik er wel 1 mag roken.
Daar mag je dus gewoon nooit meer aan toegeven, en dat is waar langer gestopten nog struikelen.
Je denkt dat je jezelf die discipline op kan leggen van af en toe roken.
Het blijft een gemene verslaving die nooit 100% zal verdwijnen.
Het is wel goed leefbaar geworden zonder rook.
Er gaan inmiddels weken voorbij dat ik er niet meer aan denk.
Dat is ook 1 van de redenen dat ik wat weinig op het forum ben.
Ik moet vergeten dat ik 45 jaar een verslaafde was.
Toch kom ik soms even langs piepen en lees wat bij op de forums.

Hetty ook nog gestopt?

Mijn schoondochter is geslaagd voor dierenarts.
We hebben dus een dokter in de familie.
Die heeft vd week een baantje als schoonmaakster bij de thuiszorg aangenomen.
Daar moet je dus ook al een universitaire graad voor nodig.
Of je daar €40.000.- studieschuld van terug kan betalen? hmmmmmm.....
Omdat ze voor dat baantje mobiel moet zijn heeft ze ook mijn auto nog ingepikt en behoor ik tegenwoordig tot de wandelende tak vd familie.
Ik loop dus elke dag 8 km, en dat valt niet mee met die zweepslag (als dat het is?) in me kuit.
Gaat ook al niet vanzelf over.
Moet toch nog de papieren van de longarts langsbrengen bij de huisarts dus kan dat er wel even tussendoor aangekaart worden.
Op dat briefje staat trouwens dat ik wat aan me BMI moet doen.
Daar staan spannende getallen bij.
Niks nieuws dus wat dat betreft.

Groet Manus

Lid sinds 22 jan 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

goede morgen Manus,

fijn te lezen over je positieve berichten.
Het is stil bij jullie op het forum.
Hetty was gister hier dus uiteraard moest ik
even aan jullie denken.
Lees je nog mee op het andere forum?
Ik ben er nog actief, heb het ook wel nodig.
Het blijft moeilijk bij vlagen ook al ben ik bijna
10 maanden rookvrij.
Ook Ellen houdt het goed vol, we hebben veel contact.
Toch zijn er nog steeds mensen die weer beginnen,
ik schrik daar een beetje van.
Het maakt me onzeker, niet leuk dat gevoel.
En jij, helemaal ervan af? En Linda?
Hoop iets van je te horen Manus.

lieve groet
Christine

Lid sinds 08 feb 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

Dat is heel erg goed nieuws!! Toppie!

Lid sinds 15 sep 2011
|
Streefgewicht: 0 Kg

Hoi Manus, dat is positief nieuws!!! Dat zal wel een opluchting zijn.
Gaat verder alles goed met je?
Lieve groet, Marjo

Lid sinds 22 jan 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

Vandaag was een positieve dag.
Ik moest naar de longpolie voor de test en gelijk door naar de longarts voor de uitslag.
De test was goed en ik klokte 72%.
Dat is maar 1% minder dan de eerste test die ik deed maart vorig jaar.
Voor mijn gevoel was ik minder geworden, maar dat was dus niet het geval.
De ontwikkeling van de COPD is dus stabiel geworden.
Ik ben bij de longarts ontslagen van vervolgbezoekjes en mag terug naar de huisarts tot ik COPD Gold 3 heb bereikt.
Als het zo blijft kan dat dus nog heel lang duren, maar met COPD weet je het nooit.

Ik heb gisteren een uitgebreid gesprek met mijn broer gehad.
Die heeft al 10 jaar COPD, maar zie hem weinig.
Ik vroeg hem hoe het daarmee ging en wat zijn medicatie was.
Hij vertelde me dat nadat hij zichzelf uit het ziekenhuis ontslagen had en gestopt te zijn met roken, elke medische hulp verder heeft geweigerd, en met alle medicatie gestopt is.
Het blijft op dat gebied een rare snijboon.
Zelf heb ik ook een tijdje getwijfeld aan de medicatie, maar de middelen die mij voorgeschrreven zijn hebben een bewezen positief effect op de ontwikkeling van de COPD.
De longarts veklaarde mij dan ook dat het positieve resultaat gedeeltelijk aan de medicatie toegeschreven kan worden, maar dat de COPD nooit genezen zal.
Ik moet hem maar op zijn woord geloven.
Ik heb met de longarts afgesproken dat het volgende bezoek nog heel lang op zich mag laten wachten.
Mijn dag is goed. Smile

Lid sinds 22 jan 2012
|
Streefgewicht: 0 Kg

hoi Manus,

wat een verassing je in mijn dagboekje te zien.
heel vertrouwd voelt het wel.
van harte proficiat met je rookvrije jaar!!
SUPERGEWELDIG!!!
en Linda ook nog steeds niet gerookt, klasse.
ben lekker druk met mijn puppies, heel leuk allemaal.
geen tijd om aan de peuken te denken...nou ja, heel
af en toe toch nog wel...
maar we roken niet en proberen nu de extra kilo's eraf
te krijgen wat niet erg wil lukken helaas.
Hoop dat je weer wat vaker langs komt!

lieve groetjes
Christine

Pagina's